O książce: 2017 / Eskapada paryskiego życia powstała od pierwszego opowiadania, od pewnego wyjazdu sklepikarzy za miasto rok - jeść na trawie, słuchać słowika, kopulować na wezwanie ciała. I to wszystko. Jeśli w tych opowieściach pojawia się naturalne uczucie, jest to dla mieszkańców miasta jak zielona letnia trawa – pół dnia i wystarczy. Ale nawet to pół dnia może stać się objawieniem – choć strasznym – dla którego człowiek żyje. Bo nie najstraszniejsza jest śmiertelna zazdrość ani nawet wstrząsające odkrycie, że kolejna zatrzymana kobieta okazała się twoją własną córką. długotrwały związek. Najstraszniejsze są słowa zaciekawionej prowincjonalnej kobiety: „Chciałam poznać pewną wadę… nic ciekawego”. Maupassant prowadzi czytelnika w tę otchłań – „nic ciekawego”. Czy będziesz miał odwagę spojrzeć??